Dennis Kloeth lichte hartinfarct

[webmaster]

Vandaag ik ontving ik via Donald Kessing het volgende bericht afkomstig van Barry Kloeth: Saturday, April 16, 2011 7:36 PM Vandaag ontvingen wij het nare bericht, dat Dennis in Jakarta een lichte hartinfarct heeft gehad en op de Intensive Care lag. Inmiddels is de toestand gestabiliseerd en was het een z.g. waarschuwing, dat we heel goed op onze gezondheid moeten passen. Ik vlieg in de komende dagen naar Jakarta, als hij weer uit het ziekenhuis wordt ontslagen, want op het ogenblik willen ze hem toch wel nader observeren. Inmiddels is de situatie stabiel, maar nu komt het op de komende 48 uur aan. Het is vanmorgen om 04.00 uur Jakarta tijd gebeurd. We houden iedereen via jou op de hoogte. Groetjes Barry

[webmaster]

Via Donald Kessing ontving ik vandaag het volgende bericht: Lieve vrienden, Ja dat was effe schrikken. Op Zaterdag 16 April werd ik om 3 uur ‘s nachts wakker. Ik had last met adem halen. Bovendien had ik pijn in mijn borst. Om Elsie en Angel niet wakker te maken stapte ik geruisloos uit bed en ging ik naar beneden en keek ik wat TV. Om half 5 werd de pijn onverdragelijk en werd het ademhalen slechter. Ik maakte Elsie wakker en samen zijn we in de auto gestapt en reed ik zelf (ja stom) naar het Eka ziekenhuis op 10 minuten van ons huis. Daar aangekomen werd ik aan het zuurstof gelegd en kreeg ik een Cedocard 5 pilletje onder mijn tong om de pijn in m’n borst te verlichten. Dat hielp niet veel waardoor de inmiddels opgeroepen kardioloog het beter vond als er een hart specialist bijkwam. Ik weet niet waar hij vandaan kwam, maar 15 minuten later stond hij naast mijn bed. Inmiddels hadden ze foto’s van mijn hart gemaakt en 10 minuten later hoorde ik het; ik had een behoorlijke hartinfarct gehad! Aan de hand van de foto’s hadden de beide doktoren aan Elsie en mij uitgelegd wat er gebeurd was. Aan de linkerzijde van het hart waren de twee kransslag aderen voor 80% dicht geslipt, terwijl er twee afvoer aderen voor ongeveer 40% dicht zaten. De oorzaak; onregelmatig eten en het (te veel) eten van schadelijke olieen en vetten. Daarbij kwam nog een te hoog collesterol gehalte en te veel zuiker in het bloed. De combinatie van lange werkdagen en dus weinig rust en nagenoeg geen beweging zoals lopen, joggen en andere actieve bezigheden vormden de perfecte combinatie voor deze hartinfarct. Dit is wat ik weet; Ja, ik eet me suf aan nasi goreng en andere “gorengan” zoals pisang en ubi goreng en rempeyek. Zeker 4 tot 5 keer per week als ik in de auto zit dan stop ik bij een waroeng om wat te eten of om “gorengan” te kopen. In de meeste waroengs waar ik eet gebruikt men natuurlijk de goedkoopste olie met het hoogste gehalte aan vet of collesterol. Verder ben ik gek op santan en eet dat o.a. in Soto Santan, opor ayam en nasi padang, nasi uduk en...., cendol. I love chocolate too! Allemaal silent killers dus en o.a. de reden waarom zovele Indonesiers lijden aan hartinfarcten en andere ziektes die met het hart, de lever en de nieren te maken hebben. In mijn geval was roken en veel te weinig beweging natuurlijk ook niet bevordelijk. Doe dat alles maar eens 20 jaar lang en de tijdbom is gebouwd. Ik had Godbetere trouwens net een halve kilo Godiva Belgische chocolade gekregen van een golf journaliste die uit Brussel overkwam. No Chocolates no more, jammer dan! Inmiddels ben ik weer thuis en kom ik weer een beetje op adem (for lack of a better word). Ik heb nu een duidelijke waarschuwing gehad! Elsie is mijn grote steun en toeverlaat geweest en vooral in het debat dat inhield dat we eerst maar eens $10.000 handgeld op tafel moest leggen voordat ik geholpen kon worden. Het is 5 uur in de ochtend op zaterdag...., en dat geld moest uit onze Singapore rekening komen en kon niet eerder worden overgemaakt dan op de volgende maandag. Elsie heeft toen het al geld dat we op onze Jakarta rekening hadden staan uit de ATM gehaald en als een eerste aanbetaling gestort. Op persoonlijke gerantie van de kardioloog en de hart chirurg heeft de manager van het ziekenhuis toen toestemming moeten geven om me te helpen. Dotteren was de gekozen methode. Trouwens, dat hele debat over de betaling ging geheel buiten mij om en pas dagen later kreeg ik dat verhaal van Elsie te horen. Helaas is het in Indonesie zo dat als je geen geld hebt om akuut geopereerd te worden je gewoon dood gaat. Jammer dan! Daddy Soesilo, mijn goede vriend (of 30 years) uit Yogya is dat in October 2010 overkomen. God hebbe zijn ziel! Enfin, zoals ik al schreef had Elsie voorwat de volledige betaling van de $10.000 betreft het management van het ziekenhuis overstag gekregen en mede dank zij de persoonlijke garantie van de twee internisten lag ik 40 minuten later op de operatie tafel. Twee en een half uur later lag ik op intesive care met een stent van 16 cm en een stent van 22 cm in mijn kransslag aderen. Inmiddels ben ik weer thuis en gaat het leven door. Qua eten zal het er niet echt beter op worden. Naast een ongelooflijke hoeveelheid pillen kregen we een strict dieet mee en inmiddels is me de lust (en smaak) van het eten geheel ontnomen. Geen zout en zuiker en geen kruiden, vetten en olieen Alles is gebasseerd op het terug dringen van het zuiker en collesterol gehalte in mijn bloed en daarmee is alles verklaart en gezegd. Behoorlijk smakeloos, kan ik je zeggen. “De man die Indisch eten tot religie had verheven, is aan het dieet!”, met als gevolg dat Ik nu mijn ontlasting zou kunnen verkopen als top kwaliteit stopverf voor de bouw. Helaas, het is niet anders, en in de komende week ga ik eens op internet op onderzoek uit om uit te vinden of er zuikervrije chocolade bestaat en of er uberhaupt kippen in Indonesie rondlopen die geen cholesterol bevatten en of er nasi goreng verkocht word dat met cholesterol-vrij olie gebakken is. Dat zal toch wel! Lieve Cyriel, Angenita en Indyra, broers en families, Oud Manokkers, vrienden en kenissen, al jullie lieve emails en boodschappen van zorg hebben me veel steun gegeven. Thank God, I am back and life is good! Mijn life style zal danig moeten veranderen en dat gaat ook gebeuren. Ik weet dat zelfs met aangepaste kruiden mijn Indische hap me nog lekker zal smaken. Elsie zal daar voor zorgdragen. In Juni wordt ik 65 en krijg ik AOW. Ik ga dan minder werken en veel meer gaan schilderen, schrijven en fotograferen en van m’n rust genieten. Indyra, mijn allerliefste kleindochter, zal dan hopelijk toch ook een grotere rol in mijn leven gaan spelen. Jullie vriendschap en liefde en mijn altijd positieve kijk op het volle leven zullen me daar vast en zeker bij helpen. Stay well and healthy. Love you all. Dennis (en Elsie en Angel)

[jogry]

Beste Dennis Je hebt mij en Neil erg aan het schrikken gemaakt en natuurlijk je eigen fam. Ben blij dat het nu wat beter gaat. Houdt je diet vol, je moet maar denken ik heb er vele jaren van genoten en nu wat anders. Groeten van ons beidjes, Neil en Jogry

[Nicole]

Lieve Dennis en familie, Dennis, denk heel goed om je gezondheid ... het leven is zo kort ... er is nog zoveel moois om van te genieten dus leef gezond en wees blij dat je er nog mag zijn, lfs. Nicole Phillipson ( Huizen )