Jack Spann - Jungle training Manokwari 1961-1962

Hier kun je allerlei info kwijt met betrekking tot militaire aangelegenheden in NNG: kazernes, acties, dienstplicht, beroeps, inlichtingendienst, schepen, enz.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Jack Spann - Jungle training Manokwari 1961-1962

Bericht door webmaster »

Beste sobats,

Vooruitlopend op de door mijn aangevraagde publicatie in de e.v. “HouweZo” stuur ik jullie hierbij de (verlaat ontvangen) ingezonden reactie van Jack Spann, destijds korporaal instructeur jungletraining in Nieuw-Guinea.

Deze bijdrage had onderdeel moeten zijn in de publicatie “In het spoor van Ernst Herbert Piena” dat 4-mei dit jaar werd uitgebracht.
De documentairemaker voor “2DOC heb ik verzocht om Jack Spann te interviewen voor de 3-delige tv-serie die komende maanden zal worden uitgezonden.

Voor degene die Jack zou willen benaderen, telf. 023 528 75 82 of 06 34 04 80 02 en
e-mailadres: j.spann@quicknet.nl.

Van harte wens ik jullie goede gezondheid toe met wie jullie dierbaar zijn en hopelijk tot ziens.
Hartelijke sobatgroet,
Ed van Beek

Bijlage:
e-mail Jacq Spann 27.7.2022 via Klusopdek
//quote//
JWS (Jacq) Spann (1939) 16 november 2019
voormalig KPLMARNS 60/5
p/a Huizingalaan 37
2105 SH Heemstede.
j.spann@quicknet.nl

betreft: oproep Carol Magermans in Houwe Zo van november 2019 inzake Ernst Piena +


Ter ere en nagedachtenis aan Ernst Piena, door Jacq Spann

Bushopleiding NG / voorjaar 1962

Dit stukje gaat over Ernst Piena en zijn bak; in het bijzonder over de periode van het voorjaar in 1962 en over wat ik mij er nog van kan herinneren.
Toen Ernst en zijn maten in april 1962 [ ] als baroes (nieuwelingen) het basiskamp in Manokwari binnen stapten, was ik daar één van de instructeurs om hen op te vangen, onder te brengen in een tentenkamp en ze een ca. 3 maanden durende bush- en amfibische opleiding te geven om ze daardoor klaar te stomen voor het echte werk. Dit was noodzakelijk omdat de mannen een slechts 4 maanden durende infanterieopleiding in Doorn hadden genoten en het onverantwoord werd geacht, en ook was om ze rechtstreeks op patrouille te zenden.
De groep bestond uit ongeveer 40 man en we zijn er met elkaar vanaf dag één keihard tegenaan gegaan.
De leiding was in handen van een officier, een beroepssergeant en drie milicien-korporaals, waar ik er een van was, welke er al een jaar op hadden zitten in één van de Verpel’s waarin wij veel ervaring hadden opgedaan. (Verpel = versterkt peloton)

Zoals in iedere groep vallen er altijd wel een paar op door hun instelling, hun gedrag, zowel in positief als in negatief opzicht, maar er zijn er ook welke daartussen zitten, zoals Ernst..
Wij hebben de mannen van meet af aan op het hart gedrukt dat àlles er op gericht was voor hun eigen veiligheid en die van de groep; we laten een marinier nòòit achter….. en je hebt elkaar straks zéér nodig.
Wij, de milicien-korporaals hadden het meeste met ze te maken want wij trokken dag en nacht met de mannen op en sliepen derhalve ook bij hen jn het tentenkamp.

Ernst gooide zijn kont nog wel eens tegen het krib, maar wie deed dat niet? Je bent toch maar mooi, zònder dat je er om gevraagd had naar die kolerezooi, ver van huis gestuurd nietwaar?
En dàt gegeven deed bij tijd en wijle, zeer begrijpelijk wat tegendraads gedrag de kop op steken; niets mis mee, zolang de groep en het algeheel belang er maar geen hinder van heeft. Gaandeweg ging dat steeds beter, de groep groeide met de week en zoals zo vaak, de moeilijkere jongens van het eerste uur kwamen bovendrijven en liepen voorop……..
Als ik het mij goed herinner had Ernst kappersspullen bij zich en voor fl. 5,= (of waren het er tien?) knipte hij in de spaarzame vrije tijd de maten…..

Aan het eind van deze zware 3 maanden waren de jongens mariniers geworden en klaar om ingezet te worden op patrouilles in de Ratja Ampat (4 grote eilanden) en aan de kusten vanaf Sorong tot Merauke en terug.

Ik zie ze nog vertrekken, ònze mannen, richting de haven om in te schepen voor hun eerste grote patrouille; dat moet ongeveer eind juni 1962 geweest zijn en wij, de 3 dienstplichtige onderofficieren welke hen hadden klaargestoomd, gingen richting hun repatriëring, na een bewogen term van 16 maanden.
Terwijl wij op 20 juli 1962 vanaf Biak opstegen, om via Tokio, de Noordpool over naar Alaska, 20 uur later te landen op Schiphol……..vochten onze mannen in Merauke tegen Soekarno’s infiltranten…..
Wij waren amper 2 dagen thuis toen Ernst sneuvelde en geloofd u mij, als ik er nu nog aan denk komen nog de koude rillingen……
Tenslotte:
In het voorjaar van 1964 bezocht ik een beurs in Hilversum en trof daar bij toeval een beroeps-matroos-ziekenpaai; hij herkende mij en we dronken een biertje samen…..
Dààr vertelde hij mij het verhaal van het ongeval van Ernst waarbij hij in de buurt was geweest…….

Ernst was in mijn beleving een goser uit één stuk, wars van flauwekul; niet l….n maar poetsen en je kon altijd van hem op aan.

Hij ruste vredig.


JS


bijlage 3 foto’s
Hr.ms. Utrecht / Friesland in de baai van Manokwari
Hr.ms. Utrecht / Friesland in de baai van Manokwari
Utrecht.jpg (85.32 KiB) 968 keer bekeken
Tenten- (opleidings-) kamp te Manokwari
Tenten- (opleidings-) kamp te Manokwari
tentenkamp.jpg (117.15 KiB) 968 keer bekeken
Landingsoefeningen op Pasar Poetie / Manokwari                                     foto’s voorjaar 1962
Landingsoefeningen op Pasar Poetie / Manokwari foto’s voorjaar 1962
landingsoefening.jpg (82.11 KiB) 968 keer bekeken
Foto’s Kees Luesen KPLMARNS 60/5
//unquote//
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Plaats reactie