Hollandia Blues - Peter Klencke

Heb je een boek gezien of gelezen dat interessant is? Meldt het hier en geef informatie over titel, auteur en prijs. En misschien en korte samenvatting of recentie?
Plaats reactie
Klencke
Berichten: 2
Lid geworden op: do 22 mar 2012, 22:02

Hollandia Blues - Peter Klencke

Bericht door Klencke »

Hollandia Blues, Soesterberg, 2012, uitgeverij Aspekt. ISBN 978-94-6153-141-4 Uit de omslagtekst: “In Hollandia, Nieuw-Guinea, groeit Chris tussen zijn zevende en twaalfde jaar op in een ideaal jongensland: rondkruipen in een oude vliegtuigdump, tarzan zijn in de jungle achter Kloofkamp, of cowboy in de heuvels van Dok V. Hij roeit in een prauw over de Hollandia baai, wordt verliefd op filmsterren van de kauwgumplaatjes, kweekt een vetkuif. … Boven al wil hij een stoere Indo zijn. Op de achtergrond is het donkere verleden aanwezig van de oorlog in Indië en de koloniale nasleep daarvan, die hun sporen in het gezin hebben nagelaten. Thuis zijn er steeds talrijkere conflicten met zijn vader die Chris binnen het gezin in een isolement brengen. Intuïtief weet hij dat hij kan overleven door zich steeds meer in zijn fantasiewereld terug te trekken.” Over het dagelijkse leven van de (Indische) Nederlanders in Nieuw-Guinea is relatief weinig geschreven. Met deze roman, gebaseerd op de jongensjaren die de auteur doorbracht in Hollandia (1950-1955), hoop hij een bijdrage te leveren aan ons Nieuw-Guinese erfgoed.
Bijlagen
HB omslag.jpg
HB omslag.jpg (43.89 KiB) 2352 keer bekeken
Koen J de Jager
Berichten: 156
Lid geworden op: do 14 feb 2008, 13:21

Re: Hollandia Blues - Peter Klencke

Bericht door Koen J de Jager »

Recensie zoals geschreven voor de West Papua Courier. Toen ik het boek ‘Hollandia Blues’ begin april in mijn bezit kreeg besloot ik mijn nieuwsgierigheid te bedwingen en het boek pas te lezen tijdens een 12-daags verblijf in het buitenland eind mei, begin juni. Achteraf heb ik daar enigszins spijt van, want hoe je het wend of keert, laat je een boek een paar weken liggen, dan zijn er inmiddels anderen, die eveneens hun mening over dit boek hebben geventileerd. En niet geheel ongewild, ben je daar toch nieuwsgierig naar. Eens te meer blijkt, dat over smaak valt te twisten en recensenten allen hun eigen invalshoek hebben. Het verhaal, in de vorm van een autobiografische roman, gaat over Chris, een jongen uit een Indisch gezin dat in 1950 van Djakarta naar Hollandia verhuist. Nieuw-Guinea lijkt een veelbelovende mogelijkheid om een nieuw bestaan op te bouwen en voor Chris een ideaal jongensland. Rondkruipen in een vliegtuigdump of spelen in de jungle achter Kloofkamp en de heuvels van Dok V, verliefd worden op filmsterren van de kauwgomplaatjes en varen in een prauw in de Humboldt baai. In het boek overigens Hollandia baai genoemd. ‘Over de lotgevallen van de Indische Nederlanders die daar leefden is nauwelijks iets substantieels geschreven’ en ‘Het boek pretendeert een roman te zijn, maar leest als een dagboek en heeft iets te weinig dramatische ontwikkeling voor een goede roman’ schrijven twee collegae-recensenten. Eerlijkheidshalve moet ik daaraan toevoegen, dat de één ook van mening was dat dit boek ook mag worden beschouwd ‘als een belangrijke bijdrage aan ons Indische erfgoed’ en de tweede toch concludeerde dat het boek ‘als tijdsbeeld echter zeer de moeite waard’ was. Dat er meer ‘substantieels’ over de lotgevallen van Indische Nederlanders in zou moeten staan of dat het boek (nog?) meer ‘dramatische ontwikkelingen’ zou moeten bevatten om er een literair geheel van te maken zou best zo kunnen zijn. Dat doet aan het verhaal echter niets af en heeft meer met het persoonlijke verwachtingspatroon en/of de literaire vorm te maken. Het gaat hier echter om het verhaal van Chris in zijn jonge jaren. En hoe diep zijn de zielenroerselen van kind ? ‘Substantiele lotgevallen’ en ‘dramatische ontwikkelingen’ zijn zaken die mensen op latere leeftijd onderkennen en als zodanig benoemen. Bij het lezen van het boek kostte het mij geen enkele moeite om mij te verplaatsen in de wereld van Chris, op 8 tot 13 jarige leeftijd. Omdat de omgeving waar hij zijn avonturen beleeft mij evenmin onbekend is mag het duidelijk zijn, dat ik het boek zonder veel vraagtekens in één ruk, en met heel veel genoegen, heb uitgelezen. Het kind in de man sterft immers nooit. De kritische noot….? Te weinig pagina’s om er hééél veel langer van te genieten! Koen J. de Jager
Plaats reactie