Informatie Oct 1960 vlucht via Tokyo en Anchorage naar A'dam

Ben je op zoek naar iemand? Wie weet krijg je een reactie in dit forum van degene die je zoekt, of van iemand die hem of haar kent.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Informatie Oct 1960 vlucht via Tokyo en Anchorage naar A'dam

Bericht door webmaster »

Mijn naam is Irene van Kuyk, geboren Hanssens, jongere zus van Mevr. Martens. Haar man was de eigenaar van de Martens limonade fabriek in de Orange Laan in Hollandia, waar Ik van 1957 to 1960 gewoond heb. Ben in October 1960 als handschoen bruid met de KLM via de noord pool terug gegaan naar Holland. Daarna naar Bermuda waar onze 3 kinderen zijn geboren, later over geplaatst naar verschillende andere landen en uiteindelijk New Zealand, waar mijn man retired. Ik zelf ben in property gegaan en heb nu een aardig portfolio van commercial properties. Wij wonen nu tijdelijk in Singapore. Bij toeval heb ik deze site gevonden en heb er van genoten. Hoop dat iemand misschien nog enige informatie heeft van de October 1960 pool vlucht via Tokyo en Anchorage naar Amsterdam? Irene van Kuyk Singapore From: Irene van Kuyk Hanssens
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Jan Sneep
Berichten: 4
Lid geworden op: za 09 feb 2008, 17:04

Re: Informatie Oct 1960 vlucht via Tokyo en Anchorage naar A

Bericht door Jan Sneep »

Dag Irene, Misschien een beetje late reactie, maar ik ben in oktober 19660 na 4 jaar Nieuw-Guinea over de pool naar Nederland gevlogen. Ik herinner me de landing in Tokio met zicht op die prachtig witte Foedji-jama. Ik kocht op het vliegveld een parelkettinkje voor mijn moeder. We vlogen door naar Anchorage, ik meen in de nacht omdat we daar een soort ontbijt kregen. Van die vlucht over de pool herinner ik nog veel sneeuw te hebben gezien en dat we deels net boven de witte wolken vlogen. Door naar ik meen Kopenhagen en Amsterdam. Een geweldig weerzien na 4 jaar zonder verlof zoals dat toen nog gebruikelijk was. Ik heb mijn ervaringen overigens beschreven in een boek:"Einde van het Stenen tijdperk". Ik hoop je vraag een beetje te hebben beantwoord. Hartelijke groeten, Jan Sneep
Gebruikersavatar
Bert Ernste
Berichten: 89
Lid geworden op: za 09 feb 2008, 16:11
Locatie: Utrecht | São Paulo
Contacteer:

Re: Informatie Oct 1960 vlucht via Tokyo en Anchorage naar A

Bericht door Bert Ernste »

Rond die rijd vlogen wij ook naar Nieuw-Guinea. Mijn (jeugd)herinnering: Afbeelding Op moeder passen in Tokyo (Jeugdherinnering) In 1961 vloog mijn moeder met haar vier kinderen mijn vader achterna, die op Nederlands Nieuw-Guinea was gestationeerd. Omdat het luchtruim van de toenmalige Sovjet-Unie verboden gebied was, vloog de KLM via de Noordpool naar Anchorage (Alaska) en Tokyo (Japan) en vandaar naar de luchthaven op Biak, Nieuw-Guinea. Een reis van 24 uur in het zonlicht, wat leidde tot slapeloosheid. Bij elke tussenlanding moesten we een uurtje het vliegtuig uit. Dat gaf de kans om op de luchthaven van Anchorage een opgezette ijsbeer te bewonderen. Voor de tienjarige knaap, die ik toen was, hartstikke spannend. Japan was begonnen aan zijn industriële opmars, aanvankelijk door het kopiëren van westerse technologie. Om reclame te maken voor het nieuwe Japan kregen wij kinderen op de luchthaven van Tokyo prachtig blikken speelgoed te leen om mee te spelen terwijl we wachten op het vertrek naar Biak. Mijn vader had me gevraagd om op mijn moeder te passen als ‘de man in huis’ en ik nam dat, al was ik pas tien, zeer serieus. Mijn moeder kortte in Tokyo de wachttijd door een gesprek met een Amerikaanse sergeant, die ook moest wachten op zijn aansluiting. Ondanks de afleiding van het mooie speelgoed, heb ik hem heel goed in de gaten gehouden. -- Bert Ernste Web | Twitter | Blog Artikelen West Papua | Nieuw-Guinea
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Re: Informatie Oct 1960 vlucht via Tokyo en Anchorage naar A

Bericht door webmaster »

Dag Irene, Grappig om na 53 jaar nog eens terug te blikken naar misschien een gezamenlijke ervaring, de KLM vlucht via de Golfden Circle zoals die route werd genoemd. Ik heb geprobeerd uit te vinden op welke datum dat moet zijn geweest. Ik vond nog een telegram waarin ik op 28 september 1960 (dat was een woensdag) naar huis seinde dat ik zondag (dat is dan 2 oktober) via Anchorage op Schiphol zou arriveren. Kan je zelf de datum waarop je vloog niet achterhalen? Het huwelijk heeft je in ieder geval de hele wereld daarna overgebracht. En nu zakenvrouw in NZ! Maar hoe kwam je in Nieuw-Guinea terecht? Alleen of met familie? De naam Hanssens komt me vaag bekend voor. Ik kwam in 1956 in Hollandia aan met een groep van 13 collega's die gedurende 10 maanden aan het Bestuursinstituut in Dock 5 (tegenover het protestante kerkje) een opleiding kregen tot bestuursambtenaar. Behalve studeren genoten we ook van de natuur b.v Base G, Meerzicht enz. Na die 10 maanden werden we over het land verspreid en aan een oudere bestuursambtenaar toegevoegd. Ik ging naar Mindiptana in het Moejoegebid, in het zuiden. Na een maand of zeven liep ik in 12 dagen naar een nieuwe post in het centrale bergland, de Ok Sibil, waar ik collega Hermans (nog steeds mijn vriend) ging aflossen. Het was in feite nog onbestuurd gebied en we trokken regelmatig het bergland in om te zien wie er in de verschillende valleien woonde. Papoea's die voor het eerst een blanke zagen. Leuke ontmoetingen met heet vriendelijke mensen De post was o.a. opgezet om een vliegveldje aan te leggen en bivaks te bouwen voor de wetenschappelijke Serrengebergte expeditie die van april tot september 1959 onderzoek in het gebied heeft verricht. Aansluitend ben ik met een Frans-Nederlandse filmexpeditie meegegaan als begeleider met berglandervaring (!!). De hele expeditie duurde 7 maanden, ik was er 4 maanden bij gedurende de tocht door het bergland. Een lange wandeling! Het resultaat is een mooie documentaire "Le ciel et la boue", "Tussen hemel en moeras" of "The sky above the mud below". Mocht je geïnteresseerd zijn, ik heb hem in de VS nog wel eens uit een verhuur zaak gehaald. Maar om een lang verhaal kort te maken, Na die tocht en m'n vrijgevochten leventje in het bergland, vonden mijn bazen het nodig om te kijken of ik ook op een kantoor kon zitten. De laatste maanden tot m'n vertrek was ik in Manokwari griffier van de Landschapsrechtbank. Niet oninteressant maar wel bureau werk. Van het gouvernement kreeg ik zoals meer gelukkige collega's, die het 4 jaar zonder verlof goed hadden gedaan, studieverlof en ben in Utrecht Sociale Geografie en Culturele Antropologie gaan studeren. Dat duurde tot eind 1966, trouwde ik (we) kregen 3 kinderen en vertrokken begin 1967 naar Kameroen met de ontwikkelingsorganisatie SNV. Tot 1975 woonden we vervolgens in Zambia en Kenia. Een mooie tijd. Terug in Nederland bij Buitenlandse Zaken geplaatst bij Ontwikkelingssamenwerking en met name mbt. Suriname en de rest van Zuid- en Midden-Amerika. Heel iets anders dan Nieuw-Guinea en Afrika, maar wel weer heel interessant. Nu al weer tijden met pensioen (ben bijna 79) maar hebben een caravan in Drenthe en een VW camper om er nog zoveel mogelijk op uit te gaan. Mocht je geïnteresseerd zijn in mijn Nieuw-Guinea avonturen, dan zou je mijn boek "Einde ven het stenen tijdperk" uitgever Rozenberg Publishers Amsterdam kunnen lezen. Voor nu hartelijke groeten, ook voor je marine engineer. Jan Sneep
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Plaats reactie